Niepokój przychodzi o zmierzchu

Niepokój przychodzi o zmierzchu
na podstawie powieści Marieke Lucasa Rijnevelda
reż. Małgorzata Wdowik

Twórcy

  • reżyseria Małgorzata Wdowik
  • scenariusz, adaptacja Robert Bolesto
  • współpraca dramaturgiczna Magdalena Komornicka
  • scenografia, reżyseria światła Aleksandr Prowaliński
  • kostiumy Maja Skrzypek
  • muzyka Agata Zemla
  • rzeźby Jan Baszak
  • inspicjentka/pierwsza asystentka reżyserki Katarzyna Radomska
  • drugi asystent reżyserki Piotr Soroka

Obsada

Agnieszka Dziewa
Urszula Kuśnierz
(gościnnie)
Anna Nabiałkowska
Karolina Paczkowska
Artur Borkowski
Eloy Moreno Gallego
Jan Kochanowski
Jakub Pewiński

Premiera:
3 marca 2023
Centrum Sztuk Performatywnych | PIEKARNIA

Czas trwania:
90 minut

Przedstawienie dla Widzów:
16+
Przedstawienie porusza temat śmierci, depresji oraz młodzieńczych zachowań seksualnych. Jeśli potrzebujesz wsparcia psychologicznego – zadzwoń pod numer 116 111.

Kiedy ludzie są wychłodzeni, trzeba ich traktować jak porcelanę. Najmniejszy dotyk może okazać się śmiertelny.*

 

Przedstawienie na podstawie książki Marieke Lucasa Rijnevelda Niepokój przychodzi o zmierzchu jest wizualną opowieścią o doświadczeniu straty oraz o jej odkładaniu się w ciele i w wyobraźni; o próbie skonfrontowania się z tragedią, która więzi 10-letnią bohaterkę i jej bliskich w świecie pogrążonym w żałobie; o potrzebie odnalezienia sensu w śmierci. To także historia o dojrzewaniu i o końcu dzieciństwa.

Świat, w którym panuje wieczna zima i przenikający chłód, pełny jest magicznego myślenia, zaklęć i modlitw. Widzimy go oczami małej dziewczynki wchodzącej w czas dorastania. Jest ona zarówno obserwatorką biegu wydarzeń, narratorką, jak i kreatorką fantazji - przechowuje wspomnienie tragedii, mierzy się z poczuciem winy i odpowiedzialności za rodziców, zmaga się z ukłuciami pustki.

Plastyczność świata widzianego z perspektywy dziecka i dziecięca wyobraźnia opisana w książce pozwalają na tworzenie, z zapisanych w niej doświadczeń, obrazów. Obrazy te stają się samodzielnymi mikrohistoriami. Niepokojąca codzienność, z której reżyserka buduje wizualność przedstawienia, składa się także z obserwacji więzi pomiędzy ludźmi, a zwierzętami. Przez ten pryzmat możemy lepiej przyjrzeć się relacjom rodzinnym - rodzinie, która żyje obok siebie, a nie ze sobą.

*Marieke Lucas Rijneveld, Niepokój przychodzi o zmierzchu

Na podstawie książki Marieke Lucasa Rijnevelda wydanej przez Wydawnictwo Literackie. Tłumaczenie: Jerzy Koch