Czyż nie dobija się koni?

Rzecz dzieje się w latach 30-tych w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Ofiary kryzysu finansowego tańczą w konkursie tanecznym, w którym główną nagrodą jest duża suma pieniędzy. To opowieść o biedzie, głodzie, pieniądzu i walce o przetrwanie.

To również opowieść o determinacji, marzeniach, nadziejach i wytrwałości.To historia o złudzeniach i ich utracie, to historia o tym, że w człowieku coś pęka, coś się łamie i nie można tego poskładać.

Bohaterowie tej opowieści są pierwowzorami bohaterów głośnego reportażu Jessicy Bruder „Nomadland”, którzy po recesji w 2007-2009 roku przyjęli przejściowy tryb życia, podróżując po Stanach  Zjednoczonych w poszukiwaniu pracy sezonowej. Sprzedają domy, bo nie mogą ich już utrzymać, przesiadają się do kamperów, przyczep, vanów i ruszają w drogę. Wielki Kryzys lat 1929-39 i kryzys finansowy lat 2007-2009 wymuszają na ludziach podobne zachowania. Są gotowi na wszystko, by walczyć o swoje marzenia. Są gotowi na wszystko, bo walczą o przetrwanie.