Czemu serce twe mówi tak dziwnie

Przedstawienie Czemu twe serce mówi tak dziwnie to historia byłego więźnia, który po 12 latach izolacji próbuje odnaleźć swoje miejsce w nowym świecie. Samotność i dezorientację maskuje wyobrażeniami rodem z motywacyjnej książki „Rycerz XXI wieku", która staje się jego fałszywym kompasem w codziennych zmaganiach.


Szumi – współczesny Don Kichot, zmaga się z brutalnością rzeczywistości, jednocześnie pokazując dziecięcą wrażliwość, wyrażoną w jego listach do tajemniczej „Siostrzyczki".


Walczy nie tylko z własnymi lękami, ale także z wyobrażeniami na temat męskości i własnej wartości. Jego starcie z życiem po odsiadce staje się tragiczne, gdy próbuje odnaleźć się w świecie, który wymaga od niego siły i wytrwałości, a jednocześnie nie daje miejsca na słabość i potrzebę bliskości.


Czemu twe serce… to refleksja nad iluzją, że każdy może być panem własnego losu. W spektaklu twórcy przyglądają się temu, jak oderwane od rzeczywistości potrafią być nasze wzorce i jak potężnie destrukcyjne są dla człowieka, który desperacko szuka bliskości i zrozumienia.

Wiktor Stypa

Wiktor Stypa, fot. Anna Siek

Fot. Anna Siek

Reżyser, performer i pedagog. Obecnie kończy studia na kierunku Reżyseria w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.


Doświadczenie zdobywał pracując jako asystent Agaty Dudy-Gracz przy spektaklach: Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko (Warszawa 2018), Jestem Hamlet (Poznań 2019) oraz Dariusza Starczewskiego w Trzech siostrach Czechowa (Kraków , 2017).


Od 2021 roku pracuje jako reżyser tworząc takie spektakle jak: Kopciuch Janusza Głowackiego (2021, STA Poznań), Entropia oparta na DNA Dennisa Kelly'ego (tł własne, 2022, STA, Poznań).


Jego ostatni spektakl Lekkość (Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie), został zakwalifikowany do 30 edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Przedstawienie powstało w oparciu o dyskusje i warsztaty z lokalną młodzieżą.


Pracuje także na planach filmowych i reklamowych jako coach aktorski i reżyser ds. dzieci, wykorzystując swoje doświadczenie pedagogiczne – jest praktykiem Mobilnej Rekreacji Muzycznej dr Macieja Kieryła.
W swojej pracy warsztatowej pasjonuje się ruchem i technikami tańca, walki i lokomocji . Ćwiczył m.in. z Tomem Wekslerem, Józefem Fruckiem, Faridem Herrerą i Rafe Kellym, a eksplorując różne sposoby fizycznej ekspresji i przekłada je na grunt teatru.


Wraz z performerką Anitą Szymańską tworzę autorski performatywny projekt badawczy „Imaginative Memories".

Zobacz więcej o: